Het Paard

Vandaag is mijn paard gekomen. Het paard zou gister al komen maar de prins bleek verhinderd. Mijn paard is dan ook niet wit maar honingbruin met watervlekken. Fantastisch dat het paard nu toch echt bij mij thuis beneden staat en dadelijk mee gaat verhuizen naar Frankrijk. De prins bleek een Burmees te zijn 48 jaar met een passie voor antieke 12 cilindrische Jaguars, al kwam hij in zijn oude Chevy die ook niet mis was en waar ons paard in zijn geheel nog in kon. Een bewogen leven vol sport en krachttraining had deze jaguar-man die opgeroeid was in Thailand en Indonesië als zoon van een diamante en goudhandelaar.

Zolang als ik mij kon herinneren stond er bij ons in de huiskamer vroeger, een paard. Een gymnastiek paard waar mijn vader de poten van afgezaagd had tot kleine stompjes, het was dus eigenlijk een reuze Shetlander. Ons woonkamerpaard stond tussen de planten bij een grote wandspiegel, je had dus het geluk als je op het paard zat ook nog eens jezelf er op te zien. Het gaf zit plaats aan drie volwassenen. Al mijn vriendjes en vriendinnetjes die mee kwamen naar ons oudelijkhuis waren zeer onder de indruk. Het paard was in die twintig jaar behoorlijk opgekrabt door de katten en ergens bij een verhuizing waarschijnlijk van de gang naar de straat belandt en ik heb het/hem of haar nooit meer terug gezien. De mijne is een hengst zonder ballen en ik noem hem, Zomp. Zomp is een romp met twee beugels en vier benen, die afneembaar zijn, maar ik laat ze er op zitten want daar heb ik al dertigjaar over gedroomd. Hier is hij dan Zomp:

paas relaas van papa

-->

HEK ‘Uit je hoofd’ 24-03-08Lieve Hart & Ziel Vrienden,Over 2 weken komt mijn dochter en haar partner zich definitief vestigen in het dorp hier een KM of 10 bij mij vandaan.Daar ben ik heel gelukkig mee. Ze zijn van plan samen een nieuw leven op te bouwen.Eerst moet de vervallen boerderijwoning gerenoveerd worden.Een groot karwei wat de vriend van mijn dochter hoofdzakelijk zelf aanpakt.Samen zijn het twee avontuurlijke maar ook doelgerichte personen die na een tijd van opbouw van hun woning en werkruimte( de schuur) samen een middel van bestaan willen ontwikkelen.Hij kan bijvoorbeeld heel goed allerlei klussen opknappen van het omzagen van bomen tot het maken van allerlei nuttige en praktische huisbenodiheden.Zij kan na een studie voor herboriste op eigen hun terrein van een prachtig gevarieerd bos workshops geven aan mensen die kruiden en vruchten willen gebruiken voor allerlei doeleinden.De afgelopen maanden hebben ze gewerkt om hun afscheid te nemen van alle dingen in Ned. en van hun relaties. Dat is een hele moedige en ook moeilijk taak maar met het vooruitzicht van hun doelstelling is het nu mooi aan het afronden.Mijn kleinzoon die nu al ruim 18 jaar is wordt nu ook definitief zelfstandig.Voorwaar geen kleinigheid voor mijn dochter en haar zoon om deze keus beslist te maken.Maar zo is op die manier op natuurlijke wijze een kans geschapen voor beiden om te werken naar een gloedvolle toekomst.Ik zal hun natuurlijk vanzelfsprekend zoveel mogelijk bijstaan als het nodig is.Tijdens een wandeling in de buurt van hun domein kwam ik dit hekje tegen wat de toegang afsluit van een huisje wat nu onbewoond in de buurt staat.Het viel me op dat het smeedijzeren hek een vorm vertoonde ik i min of meer ook in mijn hoofd had toen ik voor mijn lief tijdens de eerste weken van onze kennismaking een monogram ontwierp.Later toen we beiden hier ons vestigden had ik dit monogram als uitgangspunt in mijn hoofd om deze te gebruiken als versiering voor een smeedijzeren hekwerk wat ik zelf wilde maken.Ik heb n.l. als beeldend kunstenaar 20 jaar geleden een las- en smeedcursus bij het CVV gevolgd. Daar ook als afsluiting van mijn kunde een sculptuur in staal en RVS gemaakt.Dus toen ik het hekje zag naam ik een foto omdat het mij eraan herinnerde wat ik allemaal nog van plan ben. Mijn liefste is er helas dan geen levende getuige van maar als ik het klaar krijg dan zal haar monogram vele malen herhaald op het toegangshek van ons domein vertellen dat ze nog altijd in mij aanwezig is.Deze foto verteld ook iets meer.De hartvormen, links en rechts, boven en beneden kunnen passen voor Hart & Ziel.De Ziel is dan de E-vormige krul in het hart, wat de E van Energie is wat ik maanden geleden in de ‘Beschouwingen’ naar voren bracht.Dezelfde ineenvlechting van Hart & Ziel geldt ook voor het monogram wat ik 48 jaar geleden voor Erna ontwierp. De twee S-en van haar meisjesnaam tegen over elkaar staand en spiegelbeeldig vormen ook hart. De E van haar voornaam als de Energie in het hart van de S.Veel liefs van Bewaarder.

Tun Treurwilg

Tun netjes, klaar voor...

Klashorst zelf als jongen jongen met de Soviet Sex in mijn school agenda 1982 zo als ik hem herinner. Inmiddels 51 jaar geworden op 11 februari net als ik maar dan 10 jaar eerder.

Tun als kleine after-nature jongetje, zoals Klashorst nog herinnerd

Tun leven life

TUN

Elfjefeb

Alles was perfect verlopen, het was een zonnige blije verjaardagsdag met kadootjes. Mijn vader was erg ongewild grappig.