Stoer hè!

Ik en mijn débroussailleuse zijn vandaag dikke vrienden geworden. Ik heb een STIHL 400 PRO. Dat is niet zo maar een, het is een hele sterke en degelijk. Wél 8,2 kilo maar ik heb er een comfortabele rugzak bij gekregen waar hij in gehaakt wordt. 1,9 KW. Pfffffffff jaaaaa. De hele dag zijn wij samen op pad geweest. Onafscheidelijk hand in handvat. We hebben op onze eerste dag een goede grond gelegd voor ons verdere hopelijk nog lang durende relatie.

ik maak me op en ga er op uit!

Dinsdag is er markt.
Dat is mijn uitje voor de deur. Met mooi weer stroomt het halve dorp en de omliggend gehuchten samen schuifelend langs de kraampjes met een bloemenzee van geraniums. De gemiddelde leeftijd is 65+ dus ik ben een frisse aanwinst. De groenteman is mijn favoriet, daar heb ik altijd het meeste nodig en hij is bijzonder vriendelijk. Soms koop ik ook ergens een kaasje of worstje. De andere marktman waar mijn hart iets sneller van gaat kloppen heeft geen kraampje maar een auto. Zo’n witte bestelwagentje waar de halve Correze mee rijd. Hij heeft zijn achterklapdeurtjes open staan en binnen in is een klein vis-vijvertje, waar de forellen nog levend in rond zwemmen.
Deux truite svp, vraag ik dan en kijk hem in zijn scherp gesneden gezicht met donkere ogen. Hij is achter in de dertig dus zeer uitzonderlijk voor de dinsdagmarkt. Hij went zich af en grijpt dan geroutineerd in de vijver en haalt er een vis uit met een mooi glimmend vel. Met een kort maar resoluut tikje slaat hij de kop van de vis in. Dit doet hij voor mij 2x. Tevreden en nog kloppen de keel loop ik dan met mijn plasticzakjes weer de straat uit naar huis. De hele dag ben ik vrolijk en sávond eten we heerlijk zalmforel mét salade.

Tapes

Onze taken zijn nog traditioneel. J bouwt en ik kook en maak schoon. Zo gaat dat in dit boeren leven. Ik zou ook niet willen ruilen trouwens. Tijdens het schoonmaken, vooral boen en dweil werk, waarbij je op je knieën moet, draai ik graag muziek op volume.
Op en krukje in de keuken zet ik dan een cassette recorder, Ja, echt een flinke gettoblaster met cassettedeck. Tuurlijk hebben we CD en andere hightech spul, maar ik heb nog een ruime verhuisdoos met cassettebandjes. De bandjes zijn eigenlijk in één groep in te delen, ze zijn van mijn Exen. Nou heb ik in die doos vijf dozen.

1) Braziliaanse verzameling
2) hele zooi Marokkaanse bandjes.
3) totale collectie Koerdische berg muziek
4) variété van klassieke piano muziek en soms cello
5) persoonlijke raapsel van 80tig tot 90tig

Trouwens niet in die volgorde. Die draai ik dan vol uit want ze zijn oud en dan duurt het wel even voor de blaster staat te trillen op het krukje. Ik weet natuurlijk, elke keer kan de laatste keer zijn! Eens zullen ze het gaan begeven. Net zoals de liefde het begeven heeft. Dan wordt het met een gebroken hart de frummel bruine tape uit het klepje trekken om daar na vergoed uit mijn oren te verdwijnen.

De rest van de wereld buiten mijn tuintje om.

''
Omdat we zo rustig en onverstoord hier leven, gaat vaak het nieuws en de maatschappelijke dilemma’s langs ons heen. We klussen, bouwen en ik ben orde aan het scheppen in het bos. Af en toe doen we boodschappen in de stad en lachen we vriendelijk tegen de kassameisjes. Bij de plaatselijke bakker zeg ik ’bonjour en bij de buurman zeg ik ‘ça va?
En dan…… als ik dan wél die 1ne x de tv aan zet, schrik ik me dan ook de pleuris, zo erg dat ik het maar weinig kan verdragen en vecht tegen zinloos gevoel van woede en machteloosheid. Het wordt nog meer een andere planeet dan waar ik op leef.

Goor!

Denk je even bij te komen en relax in de tuin te werken, nou vergeet het maar!
Alles groeit hier weelderig, maar alleen wat het zelf wil en niet wat ik wil.
Daarom ben ik ijverig begonnen met plantjes poten van de bouwmarkt en zakjes zaaien van de tientallen die ik heb meegekregen uit Nederland. Lekkere groentes zolas tomaten, rucola, erwten, kolen enz. en mooie bloemen als lupine, kamille, scharlei, papaver en zo. Na lang spitten ( de grond heel anders dan de zachte aarde in Nederland, het is veel harder en vol stenen waar als je niet oppast niet alleen je riek en schep opbreekt maar ook je rug.) en de vele grote graspollen met wortelkluiten verwijderend. Kon ik de nieuwe plantjes poten en mijn zaadjes werpen in de schone bedjes. Helaas, paar weken verder. Al mijn aangekochte plantjes zijn tot de nerf toe opgegeten door mijn nieuwe vijand”de naaktslak”. Ze zijn al niet moeders mooiste en hun glibberige lijven heb je ook liever niet tussen je tenen, maar nu ze alles opvreten wat ik met alle zorg in de grond heb gestopt, haat ik ze met volle passie. Want daar blijft het ook niet bij hé, nee al die flinke moedige zaadjes die het avontuur aan wilden in dit wisselvallige klimaat, en hun verse jongen onschuldige blaadjes hebben geopend met vol enthousiasme uit hun zaadlob, zijn ook zwaar de klos geworden van het rasp vermogen van dat naakte beest. Niets is er meer van over! Dag basilicum, dag kropje sla, dag allemaal.

na vier weken

De strijd is begonnen. Alles is hier een gevecht. Het huis moet bevrijd worden van dieren. Insecten zijn door stadsmensen een zwaar onder geschatte dier klasse. Behalve de houtworm die behoorlijk aan de balken kan knagen. Wemelt het bij ons ook van de mieren en niet allen in de keukenkastjes maar zij genieten net zo hard van je zeep in de badkamer. Er zit een wespennest onder de nok. Regelmatig hebben we bezoek van bijen en hommels die onze ventilatie gaatjes in het kunststofkozijn beschouwen als modern wonen. Vlooien heeft mijn lieve kat Namousia meegenomen. Spinnen zijn heel normaal. De Teken komen van buiten maar je merkt ze pas binnen als je aan het uitkleden bent. Het zijn van die hele kleintjes, nimfjes genaamd. Ze zijn minuscuul klein maar laten een irritante bult achter waar je na drie weken nog last van hebt en dat niet alleen, het ergste is dat je de ziekte van Lyme er van kan krijgen waarvan de gevolgen niet gering zijn! Dit is dan in het huis waar we wonen. In het andere huis wonen vleermuizen op zolder en in de kelder. Pimpelmeesjes en koolmeesjes hebben hun nestjes deze week gerangschikt in de spleten van de grote stenen in de muur. Over een maand zullen ze ijverig op en aan vliegen om hele kleine snavelbekjes te vullen. Hagedissen zijn overal, met en zonder staart want die heeft Namousia dan er afgepeuzeld. Onze grote vrienden zijn toch wel de zevenslaper of relmuizen, le Loir, die in ons schuur overwinteren en in mei na 7 maanden wakker worden en aan alles knagen wat ze willen. We s’nachts want het zijn nachtdieren. Met hun grote donkere ogen kijken ze je nieuwsgierig aan en je krijgt ze nooit te pakken want ze kunnen net als eekhoorns onderste boven rennen over de takken en balken. Prachtige pluimstaart hebben ze, maar ik zou er nu het liefst een rokje van maken. Het huis en schuur hermetisch dicht maken is de enige nog redelijke vriendelijke manier om ze eruit te krijgen. Het is een beschermd diersoort.