.........,

Papa is weer thuis.........

Mediatheek Tulle

In Tulle is sinds kort een Mediatheek geopend. Een nieuw gebouw speciaal hiervoor ontworpen naast het station in de stad. Er is een bibliotheek, internetruimte, zaal voor presentaties en je kan er relax tijdschriften lezen, bij de bar zitten of op het buitenterras en vergaderen of culturelen avonden bij wonen.

 

 

Het regend deze dag vandaar dat de fotos wat donker zijn maar normaal gesproken is het een hele mooie lichte ruimte.

Prehistorische Pepsi logo

Wist u dat nog niet? Pepsi Cola nog steeds de grote concurrent van Coca Cola gaat zijn eeuwen oude vertrouwde logo veranderen of eigenlijk liever heeft het al veranderd in een nieuw soort gelijkend logo maar dit keer is de “golf”veranderd in een “smily”. Dat allemaal op advies van de nieuwste trend in de marketing. Neuromarketing. Op basis van hersensonderzoek komen de neurowetenschappers er steeds meer achter wat ons brein aantrekkelijk vind en ons tot een koopimpuls aanzet. Let op, Dit is dus niet wat u vaak denkt tijdens een koop. Dit speelt zich af in ons onderbewuste en niet in ons ratio. Ons emotie bepaald ons aankoop en daaromheen verzinnen we motieven. Aldus de neurowetenschappers die steeds meer invloed krijgen in het bedrijfsleven en dus nu ook in de winkelschappen met de producten die ons moeten verleiden tot een koop.

Concern Pepsi is na neurologisch onderzoek er achter gekomen dat het oude logo niet zulke diepe, warme, begeerlijke of juist dorstlessend gevoelens opwekt als dit nieuwe bedachte positief werkende logo.

Mijn oom zei laats nog in een interview in het NRC; het domste wat je kunt doen is je image veranderen. Mijn oom is slim want die heeft 12 miljoen euro in zijn zak gestoken. Deze steen in de tuin bevestigt de oeroude natuurkracht van het oude logo. Wij herdenken je wel hoor Pepsi,  als je failliet bent. Laat die neuronurtjes maar zwetsen.

Koraal Alore Timor

Snorkelen in Alore Timor Indonesië 2011

Pasen Pauw

Lente, lente, lente

Stihl & I Back in Business

Na het bijbenen van de Tsunamie en de ontwikkelingen in Libië, heb ik een marathon van ‘wie is de mol’ gehouden van 8 uitzendingen achter elkaar en toen was ik écht weer thuis. Thuis in het normale. Thuis in het Correze leven en dat gaat gepaard met mijn Big Friend Stihl. Stihl in de hand is als chocola bij een sterk bakkie zwarte koffie. Hij voelde als van oudst en klonk als muziek. Zo blij als ik was heb ik deze vreugde geëerd met het omleggen van een paar wilgen in nog geen klein kwartiertje. Stihl en ik zijn een goud paar.

Het moeilijke en het zwaarste karwijtje is waar ik zuchtend aan begin en mopperend mee eindig, het opruimen van de bomen lijkjes. Al die rottende delen op ons terrein beginnen me de strot uit te hangen dus directe crematie is op zijn plaats. Dit vereist wel een heet ondervuurtje met behulp van een half litertje benzine. WAM, het moment van benzine aansteken blijft spannend, uit het niets ontstaat opeens door een vlammetje een hels fikkend geheel. Daarop kunnen de instukken geamputeerde boom mooi sissend verbranden.

Het jammeren is dat ook mijn haar in de vlam stond, ik merkte het niet zo door de hitte maar het stonk wel. Nu voelen de overgebleven uiteinden raar als poppenhaar aan.

Ach ja… wie te veel neemt moet ook opofferen.

 Buhhhh, haar in de fik

O ja, mijn hut ontmanteld.

Alore perdamainan

eilandje Panter bij eiland Alore boevb Timor Indonesië

Jaren 70 kunst Indonesië

Foto's v Jero

Eén dag hebben we als een échte tourist aan het zwembad doorgebracht.

kijk de datum van de steen.

Op deze dag was ik jarig in Indonesië

Vinvleugels van een vliegende vis