Marter

(zo had hij/zij er uit kunnen zien)

Waar dieren leven, gaan ook dieren dood. Helaas is de auto is niet zelden een van de killers.

Laatst nog toen we s'nachts terug reden van mijn vader door het bos pad kwamen we zes Herten tegelijk tegen op de weg. Een er van was een mannetje met een indrukwekkend gewei.

Deze marter kwamen we al dood tegen. We zijn even gestopt om dit mooie exemplaar goed te kunnen bekijken. Jammer dat zo een gezond sterk beest is aangereden, hij/zij had nog zo een mooi leven kunnen hebben.

Klote auto's ook!

Ik dacht er nog over om zijn staart te behouden, maar de meeste mensen vinden mij dan zo'n bruut terwijl ik denk dat ik het diertje dan nog eer en trots zijn ziel bij me hou.

Anti-pelsactivisten denken daar anders over en zien mij met bont aan mij muts als dierenhater.

Geen zin in altijd die eeuwige uitleg.

,

Dus martertje, ik hou je niet bij mij maar breng totaal terug naar moeder aarden en laat je langs de kant van de weg opeten door aaseters, insekten en maden.

le petit agneau

Ondanks de sneeuw, er is vandaag helaas (ik heb er schoon genoeg van) een nieuwe witte bui gevallen, zijn er kleine lammetjes in de wei. Zo schattig die wollige nog witte kleine lichaampjes die op alle vier de pootjes omhoog kunnen springen. Zo lekker speels en ontroerend. Hun kleine baby mekker geluidjes hoor je duidelijk bij ons op het veld. Ik kan er graag naar kijken, het maakt het land zo romantische en met Albinoni in mijn hoofd droom ik weg.

Namousia

Namousia mijn poes die ik twaalf jaar geleden uit Marokko mee genomen heb, heeft een heel fijn leven hier. Lekker luieren bij het vuurtje in avond. Bakjes eten altijd gevuld. (ze leed jaren aan anorexia) en een tuin waar in zij fijn kan spelen. Namousia heeft ook een eigen deurtje in de keukendeur, een kattenluikje. Nu vonden andere zwerfkatten (nou ja, deze kater zwerft niet maar heeft een vaste honk, de grote leegstaande villa twee huizen verderop) de eetbakjes van Namousia ook erg aanlokkelijk, dus waagde deze ruige kater zich ook door het deurtje van Namousia. Dat was toch wel een probleem, behalve dat haar etensbakjes steeds opnieuw leeg waren, werd mijn kleine slanke zwarte Marokkaanse schoonheid ook een beetje angstig van overal in haar veilige haven die doordringende geur van de wilde buurman te vinden. Dus hebben we in Nederland een nieuw luikje met een magneet systeem gekocht. Nu moet Namousia aan haar halsbandje een knikkergroot magneet dragen die haar deurtje kan openen en alléén voor haar, want de buurman heeft niet een dergelijk sieraad. Maar.. onze dame neemt wel een wat mee aan haar magneet, want er blijft natuurlijk van alles aanhangen… Soms zit ze dus stoïcijns met een paarse aansteker aan haar halsband. Nu wonen we naast een autosloop en daar liggen nog al wat lossen metalen onderdelen, ook moeren, schroeven, pinnen, bouten, schilvers, noem maar op. Regelmatig hangt er weer iets aan. We wachten nog op het moment dat ze die oude Citroënbus mee door haar deurtje naar binnen sleept

Mont Dore

Heerlijk er even tussen uit. Dit land is zo gevarieerd. De weg er naar toe is ook prachtig we zijn nog de D996 op de rif van de bergen af gereden, zo de kaas route in. St.Nectaire een kaas die ik toevallig super lekker vind, half gesmolten op stokbrood. Nu weet ik waar het is. Een oud dorp met fantastische oude panden uit begin 1900, waar de rijken konden verblijven in kuurorde. Door dat het oud vulkanische gebied is, zijn er bronnen en geisers en grotten, meren en rivieren, bergen en valleien. Koeien en kazen.

jero op de ski

Tronconneuse nr 2

Deze winterse tijd is uitstekend om het land te ordenen en ruimen van al het hout. Takkenkruinen van bomen die we hebben omgezaagd verbranden we in grote buiten vuren. De stammen zagen we in mooie stukken van ongeveer 40cm voor de houtkachel en de aankomende winter 2009/2010. En daarom hebben we een nieuwe aanschaf gedaan: STIHL MS 211
Jaaaaa, nu hebben we allebij een handzame kettingzaag. In het totaal hebben we dus nu 3 kettingzagen (kom gerust met ons zagen) een grote vette dikke Husqvarna en de iets lichtere Stihltjes, en dat is geen overbodige luxe hier.

Wij zijn zó goed en stoer bezig!

Cascade de glace

bevroren waterval.

2009

Ons gezamelijke vuur voor oudjaar, in de sneeuw.

Dit was écht een supèr relax knus en warm nieuwjaar feest.