De losse streng
Boven: streng opzelfportret
Toen Tun zijn mooie krullenbol in februari dit jaar zo vervilt was geraakt waardoor het tot een grote dreadlock was gevormd, heb ik de schaar er ingezet. Zijn afgeknipte haar heb ik meegenomen. Veel mensen vonden dit een lugubere zet. Waarom weet ik eigenlijk niet, mensen strelen elkaars haar, graaien graag met hun vingers tussen krullen over een bol, maar als het haar van het hoofd is gekipt, is het opeens vies, afstotend of heeft de potentie voor zwarte kracht. Terwijl bont of wol dan wel weer zeer gewaardeerd wordt om bijvoorbeeld de hals mee te bedekken.
Nou ja goed, ik heb het dus meegenomen en het heeft een tijd boven in een plastic zakje gezeten. Ik vond het niet eng en toen ik het gister het haar uit het zakje haalde en de klit uit elkaar pluisden, rook ik slechts nog een vage lucht van Ja, het haar van mijn zoon Tun.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten