zoon Tun
Bij het bezoekje aan de verse baby Wies en haar betrokken en liefdevolle ouders die balanceren tussen de overdaad aan informatie en goed bedoelde adviezen en hun onzekerheid over het ontvangen en opvoeden van hun kleintje, kwamen we tot de slotsom dat vooral het nu, het kijken, accepteren en geven belangrijk is.
En… zo is het nog steeds na 20 jaar, verwonderd kijk ik naar Tun, mijn zoon, hoe mooi, hij ligt naast mij te slapen, nog steeds wonderlijk. Ik laat alle verwachting, kritiek en bezorgdheid varen en geniet van ons samen zijn. Zo vol en zo simpel is mama zijn.
Baby Wiesje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten