Oké oké, het zat me dwars. De jurk waar ik uit knalde. Al het extra wat ik meezeulde. Na drie jaar lang ombeperkt genieten van Franse kaasjes met stokbrood, dagelijks flesje wijn, paté, worsten, lang en uitgebreid tafelen , restjes in de ochtend naar binnen bunkeren, toetjes en koekjes en knabbels in de avond, werd het tijd voor een iets bewuster en uitgebalanceerde eetpatroon die past bij mijn leeftijd, we blijven geen achttien, helaas.
Na een maand uurtje fietsen en uurtje wandelen en bij mooi weer zwemmen in het meer, fruit als ontbijt en lunch tegelijkertijd, is het me toch gelukt de kilo’s extra weer kwijt te raken.
Ik heb nog één Jurk, een herfstjurk van mama uit negentieneenenzestig, nog niet gepast maar als de blaadjes vallen trek ik hem aan, mocht het niet lukken zit er niets anders op dan de hongerdood en kan ik er als ik geluk heb in begraven worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten