Soms heb ik zo’n een bui, lopend door de supermarcher “ kom laat ik nou es écht Frans doen”, buigend over de koelbak met vleeswaar en mijn hand grijpt een pakje voor ons uitzonderlijk vlees, namelijk hersens. Kleine varkens hersens als snacks verpakt. Niks aan de hand, ligt gewoon tussen de karbonade en hamlappen dus moet te eten zijn.
Thuis op internet zoek ik op Hollandse sites naar een passend recept. Moeilijk maar uiteindelijk weet ik ieder geval dat de hersentjes een uur in het water moeten weken, daarna het dunne vlies en al het bloed verwijderen. Nogmaals tien minuten laten trekken in water met zout en citroen, om daarna zachtjes met eventueel een glazig uitje laten pocheren.
Tegen de tijd dat wij dit heerlijks konden verorberen, waren mijn handen doordrenkt met een weeïge typische lucht die er niet meer uit te krijgen was. Mijn neus, misschien gevoelig door al het gif van Xylophene (probaat middel tegen boktor en ander houtvretend volk) kon geen enkelen geur meer verdragen. Misselijk met zucht naar frisse lucht zonder geur heb ik de rest van de avond doorgebracht.
Nee, voor mij hoeft het niet meer dat Franse gedoe in eigen keuken, als ik iets speciaals wil eet ik het wel in een restaurant, mooi versiert en al schoongemaakt door koks handen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten