Het Gevecht

Tak gaat voortaan geknakt door het leven

Namousia is een echte heldin, zij heeft het opgenomen tegen een van mijn takjes. Ja ja, en zeker niet de kleinste dit ontsnapte exemplaar was minstens al 10 cm, een bijna volgroeide vrouw. Vrouw tegen vrouw, het was dus een echt Cat gevecht. Arm wijfie tak, al na één haal van de sluwe Marokkaanse was deze van afkomst Belgische schone al zwaar geblesseerd maar trotseerde haar pijn en vocht met een slepend achterlijf dapper terug. Tot dat de rechtvaardige scheidsrechter I. tussen beide kwam en de wedstrijd affloot.

De tweede ronde was een straatgevecht met een bekend zwaargewicht, niet zomaar iemand nee, een waar je respect voor hebt een sterke man dit keer, een beroemde vechtersbaas met de artieste naam: Lucanus cervus, het vliegend hert. Op straat waar de stenen hart zijn, verdwijnen de regels onder de rake klappen en geld het recht van de sterkste. Na Lucanus zijn imponerende opkomen en een snelle onverwachte aanval van de slanke maar snelle zwarte sluwe werd het gevecht toch bepaald door de constante ijzersterke verdediging en gepantserde conditie van Lucanus cervus die als winner zegevierde in de spotlight van de lantarenpaal en de nacht doorbracht met wulpse vrouwtjes als trofee onder de oude eik.

Lucanus krijgt een winnaars kus