Monsieur le Directeur

Vanochtend werd er op de deur geklopt, we hebben geen bel. Voor mijn vader was het veel te vroeg, dus moest het wel iemand anders zijn. Er stond een beetje loensende man met een petje voor mij in de deur opening, me proberend recht aan te kijken. Watermeterstandopnemer, tja dat hebben ze óók hier in Frankrijk! Hij wist blijkbaar dat de meter beneden in de kelder zat want hij popelde om naar de tuin te lopen en mij erop te attenderen de sleutel mee te nemen. Samen liepen we door de voordeur om het huis. Ik toevallig op mijn Hollandse klompen, die hij meteen goed wist te determineren. Met gebogen hoofden liepen we de vochtige kelder in. Voorbereid met een zaklantaarn wist hij de juiste cijfers in zijn klapboek te noteren. Hij begon mij rustig het vervolg procedure uit te leggen. Het bleek een hele aardige man te zijn en vol lof praatte over zijn Hollandse vrienden en bezoekjes aan Rotterdam, Amsterdam en Apeldoorn. In zijn klapboek stond ook dat wij een tweede huis hadden in Bourg Bas en na wat sleutels zoeken vertrok ik met de waterstandopnemer in de auto van de commune naar ons andere plek.
Riche Eh!.... gniffelde die. Hij prees ons moed en het vakmanschap van Jero. Hij kende het huis nog uit antieke tijden en vond het fijn dat wij er iets van maakte anders zou het vervallen in een ruiëne. Na lekker babbelen op ons terrein, bracht me terug in het witte Renaultje.
Hij bleek de directeur te zijn van de Camping municipal in MC. Geen wonder ja, daar kwamen genoeg Nederlanders. Een man met dubbele functie is hier totaal niet ongewoon.